Θέμα 3 Μεθοδολογία εργασίας με έναν νέο

Όταν κάποιος αναλαμβάνει εργασία με νέους, θα πρέπει να θυμάται πολλά κρίσιμα ζητήματα που μπορεί να έχουν καθοριστικό αντίκτυπο όχι μόνο στην πορεία των μεμονωμένων μαθημάτων αλλά και στο αποτέλεσμα της συνεργασίας με την ομάδα μακροπρόθεσμα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσετε ως αρχηγός μιας ομάδας εφήβων είναι η φαινομενική διαφορά ηλικίας ανάμεσα σε εσάς και αυτούς. Το χάσμα γενεών που προκύπτει μπορεί να προκαλέσει σημαντικές διαφορές όσον αφορά την αντίληψη (π.χ. τα παραδείγματά σας μπορεί να είναι ακατανόητα γι ‘αυτούς), τις αξίες (αυτό που είναι σημαντικό για εσάς, όχι απαραίτητα γι ‘αυτούς) ή τον τρόπο παρακίνησης και εκτέλεσης εργασίας (π.χ. , multitasking, αναζητώντας γρήγορη και απλή ψυχαγωγία).

Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσετε το συντομότερο δυνατό είναι η έντονη επιθυμία των εφήβων να επιτύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία. Συνήθως, οι έφηβοι αισθάνονται ήδη μεγάλοι και σημαντικοί. Μπορεί να έχουν ήδη συγκεκριμένα σχέδια για το μέλλον και να γνωρίζουν τι θα ήθελαν περισσότερο να μάθουν και τι θα τους βοηθήσει στο πλαίσιο του τέλους. Επίσης, γνωστοποιούν ξεκάθαρα ποιες εργασίες απολαμβάνουν και ποιες είναι κουραστικές ή ακατανόητες. Οι περισσότεροι από αυτούς γνωρίζουν καλά τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους, οπότε αν τους επιτρέψουμε, έστω και σε μικρό βαθμό, να αποφασίσουν τι και πώς μαθαίνουν, μπορούμε να περιμένουμε σημαντική πρόοδο από αυτούς.

Να θυμάστε ότι όλες οι αλλαγές πρέπει να γίνονται με μικρά βήματα. Αρχικά, αφήστε την ομάδα να αποφασίσει ποια δραστηριότητα θα ήθελε να κάνει πρώτη ή ποια δραστηριότητα θα ήθελε να παραλείψει επειδή είναι πολύ βαρετή ή δύσκολη για αυτήν. Για παράδειγμα, εάν σκοπεύετε να εξασκηθείτε στη γραφή σε ένα μάθημα γλώσσας, παρουσιάστε μερικά έτοιμα θέματα από τα οποία οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν αυτό που τους αρέσει περισσότερο.

Σκεφτείτε πώς μπορείτε να αποφύγετε τη ρουτίνα στα μαθήματά σας. Συνήθως, τα μαθήματα διεξάγονται σύμφωνα με ένα μοτίβο, παρόμοια με τα σχολικά βιβλία, στο οποίο ένα άλλο ακολουθεί ένα μέρος της γνώσης. Αξίζει να σπάσετε αυτά τα μοτίβα και να δημιουργήσετε ένα πιο απρόβλεπτο πλάνο μαθήματος. Για παράδειγμα, σε τάξεις που ασχολούνται με ιστορικά ζητήματα, δημιουργήστε μια λίστα με οριζόντια θέματα, που δείχνουν την ιστορία της χώρας σε κάποιο πλαίσιο (π.χ. οικονομικό, κοινωνικό ή οικολογικό) και αφήστε τους νέους να δείξουν την εφευρετικότητα, τις αναλυτικές τους δεξιότητες ή ακόμα και όραμα.

Επί του παρόντος, τα παιδιά από μικρή ηλικία διδάσκονται να ανταγωνίζονται άλλους, είτε με αθλητική, επιστημονική, επαγγελματική ή κοινωνική έννοια. Η οικοδόμηση του οράματος ενός παιδιού για έναν κόσμο που καθοδηγείται από έναν συνεχή αγώνα για το καλό αυτού του κόσμου πιθανώς δεν ευνοεί την ευρέως κατανοητή θετική του ανάπτυξη. Ωστόσο, η προσεκτική χρήση αυτού ως παράγοντα που παρακινεί τους νέους να συμπεριφέρονται με τρόπο που ευνοεί την ανάπτυξή τους δεν φαίνεται ακατάλληλη.

Όταν σχεδιάζετε μαθήματα, προσπαθήστε να συνδυάσετε στοιχεία υγιούς ανταγωνισμού σε πρακτικές ασκήσεις, αποτρέποντας παράλληλα τους μαθητές να χωριστούν σε ομάδες – καλύτερα και χειρότερα σε ένα δεδομένο πεδίο. Ο ανταγωνισμός αναμφίβολα θα αυξήσει τη συμμετοχή τους στην εκτέλεση των καθηκόντων, θα κάνει την κατάσταση της άσκησης πιο ρεαλιστική και θα διδάξει υπευθυνότητα και ομαδική εργασία.